ဂျိုးဝေး ဟာ ဇနီးဖြစ်သူရဲ့ ခါးကို ကြိုးချည်ပြီး အနီးဆုံးဈေးကို ဦးတည်သွားခဲ့တယ်။ ဈေးထဲကို သူဟာဝယ်ဖို့အတွက် သွားတာမဟုတ်ပဲ ရောင်းဖို့ထွက်ခဲ့တာပါ။ အမြင့်ဆုံး လေလံစွဲခဲ့သူ ဝီလီယျံ ဟာဝုဒ်ကို ရောင်းချလိုက်ချိန်မှာ ကြည့်ရှုသူတွေက အော်ဟစ်ခဲ့ကြပါတယ်။ ဒီအဖြစ်ဟာ ၁၈၄၇ ခုနှစ်ကဖြစ်ပြီး ခုလိုရောင်းချခြင်းဟာ ဝေး အနေနဲ့ ကွာရှင်းတာနဲ့ အတူတူပါပဲ။
၁၇ နှင့် ၁၉ ရာစုကြားမှာ ကွာရှင်းခြင်းဟာ ဈေးကြီးပါတယ်။ဒါကြောင့် အောက်ခြေလူတန်းစားဗြိတိသျှလူတချို့က သူတို့ကိုလက်မခံဘဲ သူတို့ရဲ့ဇနီးမယားတွေကို ရောင်းစားကြပါတယ်။ ဓလေ့ထုံးစံဟာ ယနေ့ခေတ်မှာ အဆန်းတကြယ်ဖြစ်နေပေမယ့်လည်း ဈေးများ၊ စားသောက်ဆိုင်များနှင့် ပွဲတော်များကဲ့သို့ အများသူငှာ နေရာများမှာ တွေ့နိုင်ပါတယ်။
ဓလေ့ထုံးတမ်းဟာ မည်သည့်အချိန်မှာ စတင်ခဲ့တာ သို့မဟုတ် မည်ကဲ့သို့ ပျံ့နှံ့ခဲ့တာကို သမိုင်းပညာရှင်များက မသိရှိကြပေမယ့်လည်း အောက်ခြေတန်းစားဗြိတိန်များကြားမှာ ဒါဟာ ကွာရှင်းပြတ်စဲမှုအဖြစ် လက်ခံထားပုံရပါတယ်။ဇနီးကို ရောင်းချမှုဟာ ရိုင်းစိုင်းပြီး ရယ်စရာကောင်းပေမယ့်လည်း ကွာရှင်းရန် အလွန်ခက်ခဲတာကြောင့် သူတို့ဟာ အလွန်မှန်ကန်တဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ကို လုပ်ဆောင်ခဲ့ကြတာဖြစ်ပါတယ်။
အကယ်၍ သင့်အိမ်ထောင်ရေးဟာ 1750 ခုနှစ်များအတွင်း ပြတ်စဲပါက တရားဝင်ကွာရှင်းရန် ဗြိတိန်ရဲ့ ပြင်းထန်လွန်းလှတဲ့ ပါလီမန်ရဲ့ သီးသန့်အက်ဥပဒေကို သင်ရယူရမှာဖြစ်ပါတယ်။ လုပ်ငန်းစဉ်ဟာ ဈေးကြီးပြီး အချိန်ကုန်တာကြောင့် မယားရောင်းခြင်းဟာ အတုအယောင်ကွာရှင်းမှုပုံစံတစ်ခုအဖြစ် ပေါ်ပေါက်လာပါတယ်။
ဒါဟာ နည်းပညာအရ တရားဝင်မဟုတ်ပေမယ့်လည်း လူအများရှေ့မှာ ထုတ်ဖော်ပြသတဲ့နည်းလမ်းက လူအများရဲ့ အမြင်မှာ တရားဝင်စေခဲ့ပါတယ်။ ကွာရှင်းဖို့ လွယ်ကူလာတဲ့အချိန်မှာတော့ မိန်းမရောင်းခြင်းဟာ ၁၈၅၇ ခုနှစ်မှာ အများစုက ရပ်တန့်ခဲ့ပါတယ်။ ဒီဓလေ့ကြီး အဆုံးသတ်ချိန်မှာ ထူးထူးဆန်းဆန်း ပုံပြင်လိုဖြစ်လာခဲ့ပါတော့တယ်။
Bong I.T